Stel je voor:
Met gedecideerde stappen loop ik een bedrijf binnen waar ze zeggen agile te zijn. Aan de receptioniste vraag ik: “Waar is de planning bezig?” “Rechtdoor meneer, ik ben onschuldig meneer. Ik doe wat ze mij vertellen, laat mij erbuiten!” Ik open een deur en scan de zaal. Ik zie ingedommelde mensen, ik zie op een muur een powerpoint vol tekst geprojecteerd en ik zie iemand staan die de Powerpoint voorleest. “Ik weet dat het druk is, maar bugs zijn ook belangrijk. Los ze op! We hebben 3 maanden volgepland, maar los die bugs op! En automatiseer ook alle testen, dan ben je sneller klaar!” Als in een reflex storm ik naar de persoon, ik til hem op aan zijn stropdas en gooi hem richting de Powerpoint. Hij vliegt door de muur. Wat achterblijft is een groot gat en een stofwolk.
In mijn eerste blog had ik het over de agilepolitie en dat ik die weg wilde hebben. Ik heb DE oplossing: we huren Robocop in! En daarmee ook de Robocopmethode: iedereen die niet agile doet of is moet maar voelen! Net zoals Robocop het zou aanpakken!
Het is erg verleidelijk om je als een eendimensionale Robocop te gedragen en daarmee zelf sterk op de agilepolitie te lijken. Veel mensen zullen de film Robocop zien als een simpele actiefilm: wraak nemen op zijn moordenaars met dodelijke precisie. Alles wat crimineel is met geweld elimineren. Maar Robocop is een stuk complexer. Hij worstelt met wie hij is. Is hij een machine die als marionet doet wat zijn makers van hem verwachten? Of is hij toch een mens, met een eigen wil en de mogelijkheid zelf beslissingen te nemen? Hij zal moeten leren om meer grijs te zien tussen het zwart wit van de wet, zijn programmatuur en zijn menselijkheid (zijn hersenen zijn getransplanteerd naar een machine). Net zoals een tester? Is een tester ook vaak op zoek naar menselijke nuance te midden van rigide processen?
Net zoals Robocop was ik uiteindelijk in een harnas geduwd als tester. Ik was jong en nog altijd voor een deel op zoek naar mijn eigen identiteit. Ik kon mijzelf wel ontplooien, maar als puntje bij paaltje kwam was er toch altijd weer een muur waar ik tegenaan liep: de verouderde bedrijfscultuur. Robocop had hier ook last van. Hij was letterlijk als mens in een robot veranderd, maar veranderde langzaamaan weer terug in een mens. Hij had zijn letterlijke harnas eigen gemaakt maar had nog het figuurlijke harnas van de megacorporatie OCP (het bedrijf dat hem nieuw leven had geschonken). Maar tegen welke prijs?
Vragen over mijn geluk, mijn rol in de bedrijfscultuur, en het gevoel een slaaf van het proces te zijn, leidden tot een moment van reflectie. Ik had bij mijn oude werkgever heel veel dingen geleerd en ondertussen werd ik ook ouder. Mijn omgeving veranderde ook. Wie was ik eigenlijk geworden na al die jaren als een jonge hond zoveel mogelijk leren? Past dit bedrijf nog wel bij mij? Pas ik nog wel bij dit bedrijf? Ik wilde andere dingen dan het bedrijf en ik zag het niet snel genoeg veranderen. Ik besloot voor mijzelf te kiezen en naar een andere werkgever te gaan. Ik merkte dat ik mijn harnas kon afzetten en als het ware modulair kon maken. Hierdoor werd het geen harnas wat lomp en belemmerend was, maar wat mij daadwerkelijk ondersteunde bij wat ik wilde doen.
Een werkgever en Tmap de schuld geven is te simpel. Verandering is constant en hiermee ontstaan nieuwe inzichten. Het voelt af en toe als zwemmen tegen de stroom in. Maar dat kan juist een signaal zijn dat je zelf in actie moet komen. Weten wanneer je bewust moet veranderen is essentieel voor persoonlijke en professionele groei. Bij mij viel het kwartje: ik was eigenlijk als jonge hond al die tijd in de kern al goed bezig, maar ik heb me laten leiden door de veranderingen om me heen ipv dat ik er zelf de controle over had. Net zoals Robocop is overkomen en dacht dat de mensen het goede met hem voorhadden. Achteraf gezien had ik eerder moeten inzien dat niet alle veranderingen evengoed uitpakten voor mij. Toch ben ik ervan overtuigd dat het geen slechte ervaring is geweest, want ik heb hier enorm veel van geleerd. Net zoals Robocop nieuwe dingen moest uitproberen en zijn eigen weg moest zien te vinden. En hierdoor voor zichzelf kon beslissen wat voor hem goed en fout was. En daarmee kon hij ook de stad die hij diende, beter maken.
Leerpunten van Robocop:
Door bovenstaande punten kan ik mij wapenen tegen de agilepolitie. Ik heb mijzelf op orde en hierdoor is er ruimte om na te denken over bijvoorbeeld scrum. En ook hoe ik reageer op mensen die het over scrum hebben of als ik bijvoorbeeld mensen weer moeilijk hoor doen over 2 of 3 punten. Ik ga met ze in gesprek in plaats van dat ik er met al het geweld tegenin ga. En dat is wat mij betreft ook het belangrijkste: eerst moet de mindset goed zitten. Dan volgt het gedrag, het proces, de verandering en nog veel meer vanzelf. Robocop doet dat ook: hij spreekt mensen aan en laat ze nadenken over hun gedrag door vragen te stellen. En zo verspreidt het zich. Kortom: wees een Robocop! (maar dan wel compleet).
Jochem Gross - Agile Tester (https://www.linkedin.com/in/jochemgross/)
Alain Bultink | Managing Director
alain@deagiletesters.nl
06-15361077
Benno Kuipers | Directeur
benno@deagiletesters.nl
06-52600438